زندگی ام به وسعت دریای عشقی است که در دل نهان
دارم . دریای کبودی که امواج خموشش به نوازش نرمش
بلور لحظه های مرا به روشنای طراوت می برد.
زندگی ام به سرخی آتشی است که در ورای خاکستر زمان در آتشکده ی
دل افروخته است.
زندگی ام به روانی رودی است که در سنگلاخ روزگار جاری است.
زندگی ام طوفان شنی است که مرا به رقص در خاکی وا می دارد که
مقدسترین خاک هاست.